Thursday, October 29, 2009
සිහිනයක් සේ නිමව ගිය පෙම
ආදර හසරැල් මුව සරසාලා
දුටුවිට මගේ හිත සනසාලා
යා වුනු දෙසිතක් එක් තැන් වීලා
පැටලුනි සිහිනෙක පෙම් සුව පාලා
දින දින ගතවී කාලය යාවී
මා හා සිටි ඔබ දුරතක පාවී
බිඳ බිඳ එක්වී සදහට වෙන්වී
ඔබ රතැඟිලි මට හැමදා අහිමි
ශෝක සුසුම් නොම වේවා ඔබ හට
ගිනි ගෙන දැවුනත් පෙම් කළ මගෙ හිත
හිමි නැති ඔබෙ ලොව නොපෙනෙන ඈතට
යන්නෙමි මා ඔබ නෙත නොගැටෙන්නට..
©ems
යළි රිදුම් නොදෙන්නෙමි..
කඳුළු බිඳුවක රුසිරු විඳ විඳ
දෙනෙත නුඹගේ රිදුම් දුන්නට
රිදුනු නෙත ළඟ සිසිල වෙන්නට
පතමි සැමදා ළඟින් ඉන්නට
මගේ ජීවන මඟේ දැල්වුන
රන් පහන් ටැඹ නුඹය සදහට
පාලු දිවියම එකලු කළ සඳ
අරුත ලැබුවෙමි අලුත් දිවියක
මං නිසා ඔය පුංචි ඇස් දෙක
උතුර උතුරා කඳුළු සැලුවද
රත්තරං හිත රිදෙව් වරදට
ඉතිං නුඹ මට සමා වෙනවද
නුඹ හෙලූ හැම කඳුළු කැටයම
සිනාවන් කොට නුඹට දෙන්නට
නගේ දිනයක සත්තකින් මම
සපත කළ හැටි නුඹට මතකද
ඉතිං මාගේ සෙනේ අරගෙන
සදාකල් නුඹ සිනාසේවා
මගේ නෙත් යුග පියාගත්තද
නුඹේ උණුසුම මට දැනේවා......
©ems
දෙනෙත නුඹගේ රිදුම් දුන්නට
රිදුනු නෙත ළඟ සිසිල වෙන්නට
පතමි සැමදා ළඟින් ඉන්නට
මගේ ජීවන මඟේ දැල්වුන
රන් පහන් ටැඹ නුඹය සදහට
පාලු දිවියම එකලු කළ සඳ
අරුත ලැබුවෙමි අලුත් දිවියක
මං නිසා ඔය පුංචි ඇස් දෙක
උතුර උතුරා කඳුළු සැලුවද
රත්තරං හිත රිදෙව් වරදට
ඉතිං නුඹ මට සමා වෙනවද
නුඹ හෙලූ හැම කඳුළු කැටයම
සිනාවන් කොට නුඹට දෙන්නට
නගේ දිනයක සත්තකින් මම
සපත කළ හැටි නුඹට මතකද
ඉතිං මාගේ සෙනේ අරගෙන
සදාකල් නුඹ සිනාසේවා
මගේ නෙත් යුග පියාගත්තද
නුඹේ උණුසුම මට දැනේවා......
©ems
"ලොව ධර්මතාවයන් අප කෙරෙහි එලෙසමය"
අඳුරු මුලු ගුවන් ගැබ - එළිය කළ සුපුන් සඳ
පරදවන වත මඬල එදා මා දුටු නමුත්....
රැළි නැගුණි නළල් තල - හැරමිටෙන් වාරු නැග
යනෙන මේ මහලු කත මන්ද අද එක් තැන්ව...
මිනිස් දිවියත් හිරුට - සම වෙතැයි මට සිතුණි
එහෙත් හිරු කිරුණ නම්..
උදේ නැග සවස බැස..
යළිත් පසු දිනත් ඒලෙසින් පායන නමුදු.....
අපේ මේ ජීවිතය පසුවදා නැවුම් වෙද...
පෙර සේම සිටි ලෙස.....
එසේනම් නොවනු ඇත - කිසිම දා මන්ද යත්....
ලොව ධර්මතාවයන් අප කෙරෙහි එලෙසමය.......
©ems
Wednesday, October 28, 2009
...අවසන් වසරේ බැඳි පෙම...
පුන් සඳ පෑයුමුත් හැම පුර පෝයටම
නුඹෙ රුව දුටුවෙ අදමයි මම ඇත්තටම
ගත වුනු තෙවසරක නොබැඳුනු රුවට මම
බැඳුනේ දෙතුන් පැයකින් මේ ලෙසට කිම
සුන්දර සිනහවට දෙනුවන ළඟට වෙලා
ඉන්නට හිතෙනවා ඇසි පියවත් නොහෙළා
දහසක් පැතුම් පොදි බැන්දට සුසුම් හෙළා
මෙය ඉටු නොවෙන සිහිනෙකි මා වුනෙද මුළා
දෙනෙතට දෙනෙත හමුවන හැම මොහොතකට
මා නෙත පැරද ගියෙ ඔබ ගෙන් ඉවතකට
මුවඟින් නොකීවත් වදනක් දවසකට
ඔය ඇස් කතා කෙරුවා හැමදාම මට
තුන් වසරක්ම මා සිත මෙහි සලිත නොවී
හිටියත් පෙමට හද නතු වෙන්නට නොම දී
අවසන් වසර නිම වෙන්නට ළං වෙද්දී
ඇයි මේ සලිත වුනෙ මගෙ හදවත රිද්දී
ඔබ වෙන හදක් හිමි කර ගත් බව දනිමි
මා ළඟ ඉන්න නුඹ නොඑනා බව දනිමි
එනමුදු තවම සිහිනෙන් ඔය රුව දකිමි
මට හිමි නැතත් රත්තරනේ සුභ පතමි
© ems
නුඹෙ රුව දුටුවෙ අදමයි මම ඇත්තටම
ගත වුනු තෙවසරක නොබැඳුනු රුවට මම
බැඳුනේ දෙතුන් පැයකින් මේ ලෙසට කිම
සුන්දර සිනහවට දෙනුවන ළඟට වෙලා
ඉන්නට හිතෙනවා ඇසි පියවත් නොහෙළා
දහසක් පැතුම් පොදි බැන්දට සුසුම් හෙළා
මෙය ඉටු නොවෙන සිහිනෙකි මා වුනෙද මුළා
දෙනෙතට දෙනෙත හමුවන හැම මොහොතකට
මා නෙත පැරද ගියෙ ඔබ ගෙන් ඉවතකට
මුවඟින් නොකීවත් වදනක් දවසකට
ඔය ඇස් කතා කෙරුවා හැමදාම මට
තුන් වසරක්ම මා සිත මෙහි සලිත නොවී
හිටියත් පෙමට හද නතු වෙන්නට නොම දී
අවසන් වසර නිම වෙන්නට ළං වෙද්දී
ඇයි මේ සලිත වුනෙ මගෙ හදවත රිද්දී
ඔබ වෙන හදක් හිමි කර ගත් බව දනිමි
මා ළඟ ඉන්න නුඹ නොඑනා බව දනිමි
එනමුදු තවම සිහිනෙන් ඔය රුව දකිමි
මට හිමි නැතත් රත්තරනේ සුභ පතමි
© ems
Monday, October 26, 2009
...නෙතක් එකම තැන රැන්දූ ඔබේ සිනා කැළුම් පොදක්....
සුරත් නෙලුම් පෙති අතරේ සැගවුණු සුදු වළා රොදක්
ඉඩක් නොමැති ලෙස සිටවූ ධවල කුළුණු මහා පෙළක්
නෙතක් එකම තැන රැන්දූ ඔබේ සිනා කැළුම් පොදක්
හිතක් රැගෙන මේ තරමට දුර ගියෙ ඇයි සොයා ළදක්
ඔබ හිනැහෙන විට විහිදා සුදුවන් වූ දිමුතු දසන්
පෙරනිමිත්ත සුභ වෙනවා හැමටම ඔබ දුටු දුටුවන්
ආදර හද නදියක් වී ගලනවා අද කොනක පටන්
මට ඔබ නොම දැක ඉන්නට බැරි වුනි මේ ළඟක ඉදන්
පෙම්බර බැලුම් නොහෙළන්නට ඔබ දෙසට
සිත තරයේම අදිටන් කර ගත් ලෙසට
ඉඳිනට වෙර දැරූමුත් ඔබ දකින කොට
ආසයි කියන්නට පද බැඳ කවි රසට
ආඩම්බරයි වාගේ ඔය සුදු මුහුණ
සඳ වාගේ තමයි කෙස් රොදකින් වැසුණ
යට ගිය දවස මගෙ ආදර තතු නැගුන
හින්දද තවම නොබලන්නේ මගෙ මුහුණ
© ems
හිමිදිරියේ....මගේ නංගී....
දිනිසුරු නැගෙන විට හිමිදිරි ශිඛර පිට
රූසිරි කුසුම් වත විහිදා පිපෙන විට
නිති සරු ඵල බරින් බරවී සැලෙන කොට
සුමියුරු සුගන්ධය පැතිරේ හතර වට
නිළඹර සිසාරා විහගුන් පියඹද්දී
සුමධුර ගීත වැල් තුඩගින් මුමණද්දී
මා හද ලැගූ සංකාවන් දුරු වද්දී
ආවෙද පවන් සිහිලෙන් නව දිනයක් දී
සුදුවත හැද පැළද සමනළියක් වාගේ
පොත පත තුරුලු කොට මුදු ළමැදට ඈගේ
කැඩපත බලා හිනැහෙන නැගණිය මාගේ
ගත සිත පවා සනසයි හිමිදිරි රාගේ
පතමින් යළිත් මගෙ නැගණිව උපදින්න
විදු මව් පියස වෙත ඔබ පිය මැන යන්න
ඔබ මව් පැතුම් නොතලනු ඇය හඩවන්න
ලැබගන් ශිල්ප කිසිවක් නොම අඩුවන්න
© ems
රූසිරි කුසුම් වත විහිදා පිපෙන විට
නිති සරු ඵල බරින් බරවී සැලෙන කොට
සුමියුරු සුගන්ධය පැතිරේ හතර වට
නිළඹර සිසාරා විහගුන් පියඹද්දී
සුමධුර ගීත වැල් තුඩගින් මුමණද්දී
මා හද ලැගූ සංකාවන් දුරු වද්දී
ආවෙද පවන් සිහිලෙන් නව දිනයක් දී
සුදුවත හැද පැළද සමනළියක් වාගේ
පොත පත තුරුලු කොට මුදු ළමැදට ඈගේ
කැඩපත බලා හිනැහෙන නැගණිය මාගේ
ගත සිත පවා සනසයි හිමිදිරි රාගේ
පතමින් යළිත් මගෙ නැගණිව උපදින්න
විදු මව් පියස වෙත ඔබ පිය මැන යන්න
ඔබ මව් පැතුම් නොතලනු ඇය හඩවන්න
ලැබගන් ශිල්ප කිසිවක් නොම අඩුවන්න
© ems
Tuesday, October 13, 2009
පරව ගිය මල.....
"ප්රේම නිළඹර තෙදින් දිලිහී
නැගී හිනැහුන හිරුට විකසිත
අවර අහසේ පිපී සුදිලුන
සදේ රැස් මල් බලා මුකුලිත
නෙතට නොපෙනෙ හදේ ගැඹුරුම
කොනක ඇති වුන උතුම් සෙනෙහස
කියා ගන්නට වරම් නොම ලද
පරව ගිය වන මලක් සේ විය....."
© ems
නැගී හිනැහුන හිරුට විකසිත
අවර අහසේ පිපී සුදිලුන
සදේ රැස් මල් බලා මුකුලිත
නෙතට නොපෙනෙ හදේ ගැඹුරුම
කොනක ඇති වුන උතුම් සෙනෙහස
කියා ගන්නට වරම් නොම ලද
පරව ගිය වන මලක් සේ විය....."
© ems
Subscribe to:
Posts (Atom)